شکستگی مچ دست یکی از شکستگیهای رایج است که عموماً به دلیل افتادن و سقوط روی مچ دست، آسیبهای ورزشی و در نهایت تصادف با وسایل نقلیه موتوری روی میدهد. مچ دست یکی از پیچیدهترین ساختارهای استخوانی و تاندونی را دارد و تمام عناصر حیاتی اعم از عروق، اعصاب، تاندونها و عضلات ظریفی که در حرکت دست نقش دارند از مچ دست عبور میکنند. تشخیص شکستی مچ دست به دلیل ظریف بودن استخوانچههای آن دشوار است و به دلیل اهمیت مچ دست میتواند بسیار مهم باشد. عدم درمان به موقع شکستگی میتواند منجر به عواقب خطرناکی همچون آسیب به عصب یا رگهای خونی، بدفرمی و جوش خوردن نامناسب دست، آتروز و سفتی دست میشود.
درد شدیدی که احتمالاً هنگام گرفتن یا فشار یا حرکت دست یا مچ دست رو به وخامت میرود.
انواع شکستگی مچ دست:
شکستگی بدون جا به جایی: که در آن استخوان از جای خود خارج نشده است.
شکستگی جابجا شده: که جدیتر است و باید به درستی شکستگی را جا انداخت، که معمولاً شامل جراحی میشود.
خرد شدن استخوان: که شدیدترین نوع شکستگی استخوان است و باعث ناپایداری آن شود و معمولاً نیازمند جراحی است.
شکستگی باز: هنگامی که استخوان از پوست بیرون زده و خطر عفونت آن وجود دارد.
درمان های شکستگی مچ شامل استفاده از آتل، گچ یا جراحی است.
اگر شکستگی در مچ دست درمان نشود، چه اتفاقی میافتد؟
هنگامی که شکستگی استخوان درمان نشود، میتواند منجر به جوش نخوردن یا تاخیر در جوش خوردن شکستگیها شود. در حالت اول، استخوان اصلاً بهبود نمییابد، و به عبارتی شکستگی همچنان باقی خواهد ماند. در نتیجه تورم، حساسیت و درد به مرور زمان بدتر میشود.
نکاتی که باید در درمان شکستگیهای مچ دست رعایت شود:
چنانچه لبههای شکسته استخوان به درستی تراز نشده باشند، ممکن است شکافهایی بین قطعات استخوان بوجود بیاد یا احتمالاً شکستگی روی هم قرار نگیرند. از همین رو پزشک مجبور به دستکاری قطعات برای بازگشت به جای خود است، روشی که به عنوان جا انداختن شناخته میشود. بسته به میزان درد و تورم، ممکن است قبل از این روش به بیحسی موضعی یا عمومی نیاز داشته باشید.
درمان شما هرچه باشد، مهم است که انگشتان خود را حین بهبودی شکستگی به طور مرتب حرکت دهید تا سفت نشود. از پزشک خود در مورد بهترین روشهای حرکت انگشتان خود سوال کنید. اگر سیگار میکشید، آن را ترک کنید. سیگار کشیدن بهبود استخوان را به تأخیر انداخته یا از آن جلوگیری میکند.
ممکن است برای بهبودی به موارد زیر نیز احتیاج داشته باشید:
آتل: که ممکن است همراه با کاهش تورم برای چند روز تا یک هفته از آتل استفاده شود. اگر در ابتدا از آتل استفاده شده باشد، معمولاً حدود یک هفته بعد مچ دست را گچ میگیرند.
گچ: بسته به میزان وخامت شکستگی، ممکن است به مدت 6 تا 8 هفته یا بیشتر به آن نیاز داشته باشید (چنانچه پس از رفع تورم گچ شما خیلی آزاد باشد، ممکن است نیاز باشد مچ دست مجدداً گچ گرفته شود)
ایکس ری: برای اطمینان از بهبود مچ دست به طور طبیعی ممکن است ایکس ری از دست لازم باشد.
عدم تحرک: محدود کردن حرکت استخوان شکسته در مچ دست برای بهبودی کامل بسیار مهم است. برای این کار احتمالاً به آتل یا گچ نیاز خواهید داشت. به شما توصیه میشود تا حد امکان دست خود را بالاتر از سطح قلب نگه دارید تا تورم و درد کاهش یابد.
داروها: برای کاهش درد، پزشک ممکن است داروی مسکن بدون نسخه برایتان تجویز کند. اگر دردتان شدید است، ممکن است به داروی مانند کدئین نیاز داشته باشید.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میتوانند به کاهش درد کمک کنند اما حتی ممکن است مانع ترمیم استخوان شوند، به خصوص اگر برای مدت طولانی استفاده شوند. از پزشک در مورد اینکه آیا مجاز به استفاده از آنها هستید یا خیر سوال بپرسید.
چنانچه دچار شکستگی باز هستید و در نزدیکی محل زخم، شکاف پوستی یا زخم دارید، احتمالاً برای جلوگیری از عفونتی که میتواند به استخوان برسد، پزشک برایتان آنتی بیوتیک تجویز میکند.
اقدامات لازم جهت بهبودی:
چند روز اول مچ دست خود را روی بالش یا پشتی صندلی بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید. این کار باعث تسکین درد و تورم میشود.
روی مچ دست کمپرس یخ قرار دهید. تا 2 تا 3 روز پس از شکستگی هر 2 تا 3 ساعت یکبار به مدت 15 تا 20 دقیقه این کار را انجام دهید. مراقب باشید که در هنگام کمپرس گذاشتن آتل یا گچ خشک بماند.
میتوانید از مسکنهای بدون نسخه مصرف کنید. از پزشک خود در مورد مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین (به استثنای کودکان) سوال کنید. آنها میتوانند به کاهش درد و تورم کمک کنند. با این حال، این داروها عوارضی مانند افزایش خطر خونریزی و زخم دارند و صرفاً باید هر از گاهی استفاده شوند، مگر اینکه پزشک خلاف آن گفته باشد، چرا که مصرف آنها باعث تاخیر در روند بهبودی میشود.
طبق توصیه پزشک حرکات و تمرینات کششی و تقویتکننده انگشتان، آرنج و شانه را انجام دهید.
با یک متخصص فیزیوتراپ برای اجرای تمرینات مناسب مشورت کنید.
چنانچه مچ دست را گچ گرفتهاید مراقب باشید که گچ به هیچ وجه خیس نشود.
اغلب، این روشهای درمانی کافی خواهند بود. اما گاهی، افرادی که دچار شکستگی مچ دست شدند، نیازمند جراحی هستند. چنانچه استخوان با گچ گرفتن کاملاً خوب نشود، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد جراحی بدهد. گاهی برای ثابت نگه داشتن استخوان در جای خود جهت ترمیم به پین، پلاک، پیچها یا وسایل دیگر نیاز است.
فاکتورهای مهم در درمان شکستگیهای مچ دست:
درمان به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله:
نوع شکستگی اعم از جابجا شده، ناپایدار یا باز
سن، شغل، سرگرمیها، سطح فعالیت
دست غالب بودن یا نبودن
سلامتی کلی شما
وجود آسیبهای دیگر
دیدگاه خود را درج کنید